Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος: Τα οικονομικά του ελληνικού κράτους οδηγήθηκαν σε καθεστώς ΔΟΕ μετά τον πόλεμο του 1897 και εξαιτίας και της πτώχευσης που είχε προηγηθεί (1893). Εκπρόσωποι έξι δυνάμεων (Αγγλία, Γαλλία, Αυστρία, Γερμανία, Ρωσία, Ιταλία) ανέλαβαν τη διαχείριση βασικών κρατικών εσόδων. Επρόκειτο για τα έσοδα των μονοπωλίων αλατιού, φωτιστικού πετρελαίου, σπίρτων, παιγνιοχάρτων, χαρτιού σιγαρέτων, τα έσοδα από την εξόρυξη σμύριδας Νάξου, τον φόρο καπνού, τα λιμενικά δικαιώματα του Πειραιά, τόν φόρο χαρτοσήμου κ.λπ. Το ύψος αυτών των εξόδων ανερχόταν σε 28.000.000 έως 30.000.000 δραχμές. Στόχος αυτής της υποχρεωτικής διαχείρισης ήταν η εκπλήρωση των υποχρεώσεων της χώρας προς την Οθωμανική αυτοκρατορία, δηλαδή η καταβολή της πολεμικής αποζημίωσης ύψους 92.000.000 δραχμών και η εξυπηρέτηση των άλλων δανείων.